Hoe kan ik nou ooit een trailloper zijn, als ik die rondjes op de atletiekbaan zo alleronwaarschijnlijkst leuk vind om te doen?

Manmanman, wat weer een lekkere training was dat. In de tropische hitte, beschenen en misschien wel bespot door een donkergele maan. Druipend van het zweet, lachend mopperend over de warmte en het programma. Vijf maal 800m-200m en stiekem ging het nog best snel ook.

Na afloop nog even groepsgewijs planken en mijn geluk is compleet. En dán nog sjezend op de fiets door de stad naar huis met het zicht op diezelfde maan. Wat een overvloed.